خبری

دغدغه والدین:

سوالی که ذهن مادرهای وسواسی را همیشه به خود مشغول کرده و عاملی بازدارنده برای ثبت خاطرات نوزادی فرزندان خود بوده، خطرهای احتمالی نور فلاش استودیویی در عکاسی نوزاد است.

جواب:

اما این سوالِ گاها گیج کننده، جوابی کاملا علمی دارد. اول باید نگاهی به نور و طول موج های آن کرد.

توضیح اجمالی طیف نور:

نور از بازه های مرئی (قابل رویت با چشم) تا بازه‌های غیر مرئی شامل رادیویی، مادون قرمز (عامل انتقال گرما)، ماورای بنفش، ایکس و گاما تشکیل شده است. فلاش های استودیویی به طور غالب طول موج های مادون قرمز تا ماورای بنفش را تولید می کنند. از گستره نورهای تولید شده، ماورای بنفش آثار مخربی دارد. ماورای بنفش دارای سطح انرژی بالاتری نسبت به نور مرئی و مادون قرمز است که در برخورد با سلول های زنده می تواند آن ها را تبدیل به سلولهای سرطانی کند. از سوی دیگر برای شبکیه چشم می تواند ایجاد سوختگی و کوری نماید.

والدین چه کنند؟

راه حل در چند پرسش ساده از عکاس خلاصه می شود: “در عکاسی شما از چه نوع فلاش هایی استفاده می شود؟” فلاش های خوش نام و برندهای معتبر، در سر راه نور و پس از لامپ فلاش از مسدودکننده های گزینشی نور استفاده می کنند که بازه ای از نور با طول موج خطرناک را مسدود کرده و کمترین خطر آسیب احتمالی را ایجاد می کنند. فلاش هایی مثل Profoto ،Hensel ،Broncolor و از این دست سازندگان با اطمینان از محصولات خود در کاتالوگ های محصولات هم این نکته را ذکر می کنند که: “این فلاش طول موج های خطر ناک را حذف می کند”. تا جایی این محصولات قابل اعتماداند که حتی می توان با آنها عکاسی موزه ای از نقاشی های (رنگ نقاشی به ماورای بنفش حساس است و این بخش از نور می تواند ساختار رنگ را بشکند و نقاشی را آسیب بزند) گران قیمت انجام داد.

برای دیدن نمونه عکس های کودک نویسنده به لینک زیر مراجعه نمایید:

آتلیه عکاسی کودک سها

کانن یا نیکون ؟ سؤالی که تمام مبتدیان و کسانی که می‌خواهند یک دوربین DSLR برای پیگیری جدی عکاسی خریداری کنند خواهند پرسید. سؤالی که تجربه حضور در فروشگاه پیکسل بیش‌ازپیش من را با آن مواجه کرده است. معتقدم بدون در نظر گرفتن دو مدل هم‌رده از این دو برند، نمی‌توان به جوابی قطعی و مطلق برای آن رسید.

در ادامه با در نظر گرفتن معیارهای “کیفیت عکس” ، “کیفیت فیلم‌برداری” و “لوازم جانبی” سعی کردیم به جوابی قانع‌کننده برای این سؤال برسیم:

کیفیت عکس کانن بهتر است یا نیکون ؟

آنچه که تا حد زیادی کیفیت عکس را تعیین می‌کند ابعاد سنسور دوربین و کیفیت لنز مورد استفاده برای آن است!

در مورد اندازه سنسور با دو اندازه سنسور APS-C و فول فریم برای دوربین‌های DSLR های رایج سروکار داریم. که معمولاً برای شروع دوربین‌های فول‌فریم توصیه نمی‌شود.

به‌طورکلی اندازه سنسور ارزان‌ترین DSLR ها هم از اندازه سنسور گرانترین دوربین‌های بدون قابلیت تعویض لنز بزرگ‌تر است. این عاملی مهم در تعیین کیفیت عکس و داشتن جلوه‌ای حرفه‌ای است. اما وقتی در مورد مقایسه DSLR ها با یکدیگر صحبت می‌کنیم، ابعاد سنسور ازرانترین غیر فول فریم، تقریباً هیچ تفاوتی با ابعاد سنسور یک دوربین غیرفول فریم گران‌قیمت ندارد.

این به این معناست که گرچه با قطعیت می‌توان گفت یک DSLR عکس واضح‌تر و باکیفیت‌تری نسبت به یک دوربین خانگی کامپکت ثبت خواهد کرد، اما در شرایط عادی و نور مناسب و استفاده از یک لنز مشابه، تفاوت چشم‌گیری بین عکس یک دوربین  غیرفول‌فریم کانن یا نیکون با یک دوربین غیرفول‌فریم کمی گران‌تر از همان برند نخواهید دید!

ضمن اینکه در هر دو برند کانن و نیکون وقتی ارزان‌ترین DSLRها را فقط با DSLR هایی از یک رده‌بالاتر که قیمت چندان بالاتری از ارزان‌ترین‌ها ندارند مقایسه می‌کنیم ، بیشتر از این‌که به تفاوت در کیفیت عکس برسیم، شاهد تفاوت در راحتی کار با دوربین و تنظیمات دقیق‌تر خواهیم بود.

مگر اینکه بازهم یک رده‌بالاتر برویم که در این صورت به گران‌ترین غیرفول‌فریم‌ها می‌رسیم که دارای سنسوری با همان ابعاد هستند، اما در شرایط نوری نامساعد عملکردی بهتر دارند و امکان ویرایش عکس‌های ثبت‌شده‌ی آن‌ها در هر شرایط نوری، بیشتر از دوربین‌های ارزان‌تر خواهد بود. این مورد برای هردو برند کانن و نیکون صدق می‌کند.

هرچند که همچنان عکسی که در نور مساعد یکسان (مثل نور روز) ثبت می‌شود، تفاوت چندانی نمونه عکس‌های یک دوربین ارزان‌تر از همان برند و همان شرایط مساعد نوری ندارد. چه رسد به تفاوت فاحش با عکس ثبت شده از دوربینی هم‌رده از برند رقیب!

پس وقتی تفاوت قیمت دو دوربین از دو برند، آن‌چنان زیاد نیست، به دنبال کیفیت عکسی بهتر نباشید، بلکه دقت خود را صرف بررسی تنظیمات و امکانات جانبی کنید. چون عملاً به کیفیت عکسی بالاتر در شرایط مساعد نخواهید رسید و آنچه که کمی تفاوت قیمت ایجاد می‌کند تنظیمات گسترده‌تر و موارد جانبی مثل صفحه لمسی چرخنده است.

کیفیت فیلم‌برداری کانن بهتر است یا نیکون؟

این جایی ست که کانن درمجموع برنده رقابت است. گرچه هرچه مدل‌های بالاتر از سری‌های گران‌تر را باهم مقایسه می‌کنیم به تشابه بیشتری در کیفیت و تنظیمات فیلم‌برداری کانن و نیکون می‌رسیم، اما درهرحال تنظیمات مربوط به تصویربرداری در دوربین‌های ارزان‌قیمت کانن هم نسبت به دوربین‌های نیکون بیشتر است.

اما این تنظیمات چیزهایی نیستند که برای استفاده روزمره و خانگی مورداستفاده قرار گیرند. برای مثال بسیاری از مدل‌های ارزان‌قیمت‌تر کانن هم دارای امکان تنظیم دستی صدا هستند که این مورد فقط در هنگام نصب میکروفن خارجی برای ضبط صدا کاربرد دارد!

یا اکثر دوربین‌های کانن دارای امکان تنظیم دستی میزان بازشدگی دیافراگم لنز در حین فیلم‌برداری هستند که این مورد نیز در اکثر دوربین‌های نیکون خودکار است. وجود این امکان فقط در زمان تصویربرداری برای ساخت فیلم کاربرد دارد و در غیر این صورت معمولاً در زمان استفاده از دوربین‌های کانن نیز این موارد روی حالت خودکار قرار می‌گیرند!

لوازم جانبی کانن بهتر است یا نیکون؟

برخی از مشتریان پس از خرید دوربین موردنظر خود، به دنبال فیلتر یا حتی کیف ساخته‌شده توسط سازنده دوربین خود هستند!

این در حالی است که تمامی لوازم جانبی دوربین‌های حرفه‌ای یا به‌طور موازی توسط برندهای دیگر ساخته می‌شوند، یا به‌طور کامل برندهایی غیر از برندهای سازنده دوربین دست به تولید آن‌ها می‌زنند. برای مثال لنزهای عکاسی مناسب دوربین‌های ساخته‌شده توسط برندهای نیکون و کانن نیز هم‌زمان توسط بسیاری از برندهای صاحب‌نام مثل تامرون و سیگما تولید می‌شوند و در برخی از موارد لنزهای ساخته‌شده توسط برندهای سازنده لنز غیر از کانن و نیکون انتخاب بسیار منطقی‌تر نسبت به یک لنز ساخته‌شده توسط کانن و نیکون است.

نکته مهم در مورد استفاده از لنز یا فلاش ساخته‌شده توسط برندهای غیر از نیکون یا کانن این است که معمولاً تمامی محصولات دیگر برندها در دو سری مناسب برای استفاده توسط دوربین‌های هردوی این برندها ساخته می‌شود و اگر شما تجربه خوبی با یک لنز یا فلاش خاص داشته باشید، پس‌از تعویض دوربین‌تان با دوربینی از برند رقیب، می‌توانید دقیقاً همان لنز یا فلاش را برای دوربین جدید هم تهیه کنید!

اما فلاشی که توسط نیکون ساخته می‌شود فقط مناسب برای دوربین‌های نیکون ساخته می‌شود، یا یک لنز ساخته شده توسط کانن فقط برای دوربین‌های کانن تولید می‌شود و مدل دقیقاً مشابهی که توسط کانن یا نیکون ساخته شده باشد و قابل‌نصب روی دوربین رقیب باشد وجود ندارد!

پس با  توجه به اینکه بخش عمده‌ی لوازم جانبی عکاسی حرفه‌ای توسط برندهایی غیر از کانن و نیکون تولید می‌شود، در این زمینه هیچ یک از این دو بر دیگری برتری ندارد!

نتیجه‌گیری:

وقتی اقدام به خرید دوربین از یک فروشگاه غیرتخصصی و یا یک فروشگاه دوربین کوچک با تعداد مدل‌های محدود از برندهای کانن و نیکون می‌کنید، شنیدن یک جواب قطعی و مطلق در مورد سؤال ” کانن یا نیکون؟ ” دور از انتظار نیست.

درواقع اگر فروشنده‌ای که به شما به‌طور مطلق و بدون در نظر گرفتن یک مدل خاص از هر برند، یکی از دو برند کانن یا نیکون را پیشنهاد داد و بر برتری مطلق آن پافشاری کرد، مطمئن باشید که یا هیچ اطلاعی از عکاسی ندارد و یا انبار فروشگاه خود را از محصولات همان برند پرکرده است!

حتی دو دوربین هم‌رده از یک برند خاص کانن یا نیکون نسبت یکدیگر برتری مطلق ندارد! بلکه برتری هریک نسبت به دیگری در مواردی است که شاید مورداستفاده شما قرار نگیرد. توصیه ما به شما خرید دوربین از فروشگاه‌های تخصصی دوربین و خواستن راهنمایی از کارشناسان و فروشندگانی‌ست که بدون تعصب دوربین مناسب شما را به شما پیشنهاد می‌دهند.

عکاسی منظره یا Landscape یکی از ژانر‌های عکاسی است که موردتوجه خیلی از عکاسان قرار می‌گیرد. تجهیزات و ابزار‌های مختلفی از دوربین‌های آماتور دیجیتال تا دوربین‌های لارج فرمت آنالوگ را می‌توان در این زمینه به کار گرفت و عکس‌های منظره با کیفیتی را خلق کرد. در همین راستا در ادامه سعی شده است تا بهترین دوربین‌های حرفه‌ای عکاسی منظره معرفی شود.

دوربین‌های دیجیتال

زمانی که بحث از دوربین دیجیتال برای عکاسی منظره است، مؤلفه‌های مختلفی از دوربین مورد اهمیت قرار می‌گیرد که در زمینه‌های دیگر عکاسی کمتر مورد بررسی قرار می‌گیرند. حداکثر سرعت شاتر دوربین و بازشدگی دیافراگم لنز در عکاسی منظره چندان مهم نیست ولی در طرف مقابل ابعاد سنسور و رزولوشن آن برای رسیدن به جزئیات بالا در تصویر دو پارامتر کاملاً اساسی برای این نوع عکاسی است. هم‌چنین معمولاً عکس‌های منظره در ابعاد بزرگی چاپ می‌شوند و باید رزولوشن سنسور دوربین بالا باشد.

بر خلاف عکاسی ورزشی، حیات وحش یا عکاسی خیابانی، در عکاسی منظره تصویر با سرعت شاتر‌های پایین، دیافراگم بسته، حساسیت ایزوهای پایین گرفته می‌شود و استفاده از سه‌پایه هم کاملاً ضروری است. این در حالی است که در ژانر‌های دیگر عکاسی که در بالا مورد اشاره قرار گرفت، اتوفوکوس سریع، دسترسی به حساسیت ایزوهای بالا و عکس‌برداری پی‌در‌پی سریع مهم‌ترین فاکتور‌ها برای یک دوربین به حساب می‌آید. البته این بدین معنا نیست که این فاکتور‌ها به صورت کلی در عکاسی منظره مهم نیستند ولی در مقابل خصوصیاتی که گفته شد از کمتر مورد توجه قرار می‌گیرند. به علاوه در عکاسی مثلاً در یک روز عکاسی از جنگل‌های شمال تعداد عکس‌های بسیار کمتری نسبت به یک روز عکاسی ورزشی یا عکاسی خیابانی گرفته می‌شود. بنابراین حجم کارت حافظه و سرعت ذخیره سازی و بافرینگ آن نیز به اندازه ژانر‌های دیگر عکاسی با اهمیت نیستند. در ادامه به مشخصات و قابلیت‌هایی که در هنگام خرید دوربین برای عکاسی منظره باید به آن توجه کرد، اشاره شده است:

سایز سنسور:

بدون در نظر گرفتن بحث‌های فنی پیچیده و بررسی تعداد رزولوشن و نسبت سیگنال به نویز، تقریباً به صورت کلی می‌توان گفت که هر چه ابعاد حسگر بزرگ‌تر باشد، دوربین بهتری را در اختیار خواهیم داشت. دوربین‌هایی با ابعاد سنسور بزرگتر، معمولاً از داینامیک رنج بالایی برخوردار هستند، به دلیل بزرگتر بودن پیکسل‌ها نویز کمتری دارند و می‌توان لنز‌های واید تری را به کار گرفت تصاویر با زاویه دید بازتری داشت. از طرف مقابل دوربین‌هایی با سنسور کوچک‌تر مثل دوربین‌های APS-C یا MFT مزیتشان ابعاد جمع‌و‌جورتر و دسترسی به زاویه دیدهای بسته‌تر می‌باشد که در عکاسی منظره چندان مهم نیست.

رزولوشن یا تفکیک‌پذیری:

در کنار ابعاد بزرگتر سنسور رزولوشن حسگر نیز مؤلفه‌ای است که هنگام انتخاب دوربین برای عکاسی منظره باید به آن توجه شود. در صورت رسیدن نور کافی به سنسور(که در عکاسی منظره مشکلی به حساب نمی‌آید) هرچه رزولوشن سنسور بیشتر باشد، تصویر با جزئیات دقیق‌تری به ثبت می‌رسد و می‌توان عکس را در ابعاد بزرگ‌تری چاپ کرد. حسگر‌های با رزولوشن بالا معمولاً تفاوت خود را در ایزوهای پایین نشان می‌دهند، در عکاسی منظره نیز حساسیت ایزو عدد‌های پایین تنظیم می‌شود. از آنجایی که برای رسیدن به عمق میدان وسیع، دهانه دیافراگم بین بسته‌ترین عدد دیافراگم‌ها قرار دارد، ناچارا باید سرعت شاتر دوربین را پایید آورد. ولی با توجه به استفاده از سه پایه، این مسئله در عکاسی منظره در مقایسه با دیگر زمینه‌های عکاسی اصلاً مشکل‌ساز نیست.

فیلتر‌های Low pass و Anti-Aliasing

در دوربین‌های دیجیتال برای کاهش بروز پدیده Miore یا دندانه‌دندانه شدن و در‌هم‌رفتن رنگ‌ها در قسمت‌هایی از تصویر که جزئیات بالایی دارد، از دو فیلتر Low pass و Anti-Aliasing در دوربین‌های دیجیتال استفاده می‌کنند که در مقابل سنسور قرار می‌گیرد. این فیلتر‌ها معمولاً وضوح و شارپنس تصویر را کمتر می‌کنند. از آن‌جایی که پدیده More و دندانه شدن تصویر به ندرت رخ می‌دهد هنگام انتخاب دوربین باید توجه داشت که بتوان این فیلتر‌ها و دیگر سنسور‌های ثانویه را از مقابل سنسور برداشت. هرچند که خیلی از دوربین‌های DSLR هم دیگر از این فیلتر‌ها استفاده نمی‌کنند.

قابلیت Mirror Up

دوربین‌های SLR در زمان ثبت عکس به دلیل بالا رفتن آینه معمولاً در حد خیلی کمی لرزش دارند. همین لرزش ممکن است که تا حد کمی شارپنس تصویر پایین بیاید. برای رفع این مشکل در عکاسی منظره باید از دوربین‌هایی استفاده کرد که قابلیت قفل کردن آینه یا Mrror Up Lock و لرزشگیر برخوردار باشند. البته بیشتر دوربین‌ها مجهز این قابلیت،  مکانیسم شاتر الکترونیکی و تکنولوژی‌های دیگر هستند تا لرزش دوربین در زمان شات زدن به حداقل برسد. از طرفی دیگر برای حل این مشکل می‌توان از دوربین‌های بدون آینه استفاده کرد. ولی این دوربین‌ها معمولاً به غیر از چند مورد همگی غیر فول‌فریم هستند.

حساسیت ایزو

خیلی از عکاسان هنگام خرید دوربین به این مورد توجه می‌کنند که حساسیت ایزوی تا چه عددی قابل افرایش است. ولی در عکاسی منظره به دلیل اینکه در باید به بهترین کیفیت و وضوح در عکس دست یافت و هم‌چنین چون در محیط‌های خارجی و زیر نور روز عکاسی می‌شود، حداقل حساسیت ایزو ویژگی بسیار مهم‌تری است. اغلب دوربین‌هایی که دارای حداقل ایزوی ۱۰۰ و پایین‌تر هستند برای عکاسی منظره مناسب‌ هستند.

کنترل نوردهی و نورسنجی

در عکاسی منظره یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های دوربین دقت در نورسنجی و میزان جبران نوردهی است. هر چند که در این زمینه عکاسی بهترین گزینه، استفاده از یک نورسنج است، چرا که از دقت بسیار بیشتری نسبت به نورسنج داخلی دوربین برخوردار است. مشکل اصلی نورسنج دوربین‌های دیجیتال محاسبه شدت روشنایی بر اساس مقادیر رنگی است و نه روشنایی(لومیننس). با این وجود قابلیت نورسنجی نقطه‌ای، و قابلیت نورسنجی صحنه‌هایی با ارزش نوری (E.V) که در اکثر دوربین‌های دیجیتال امروزی وجود دارد، از قابلیت‌هایی است که به یک عکاس منظره برای نورسنجی دقیق کمک می‌کند.

دوربین‌های پیشنهادی برای عکاسی منظره:

با در نظر گرفتن تمام ویژگی‌های بالا، در حال حاضر چند دوربین در بازار هستند که برای عکاسی منظره ایده‌ال هستند.  البته دوربین‌های دیگری نیز خارج از این لیست هم هستند که  می‌توانند برای عکاسی منظره مناسب باشند ولی هنگام انتخاب آن‌ها باید به ویژگی‌هایی که در بالا مورد بررسی قرار گرفت، دقت شود.

بهترین و البته گران‌ترین دوربین‌های دیجیتال برای عکاسی منظره دوربین‌های تکنیکال، با بک دیجیتال و یا دوربین‌های مدیوم‌فرمت هستند. دوربین‌های تکنیکی با ارائه قابلیت‌هایی مثل رایز و فال و آزادی عملی که در کنترل فوکوس در اختیار عکاس قرار می‌دهند، یکی از حرفه‌ای‌ترین انتخاب‌ها می‌تواند باشد. البته این دوربین‌ها قیمت بالایی دارند و بک دیجیتال و لنز آن‌ها نیز باید به صورت جداگانه تهیه شود. پیشنهاد پیکسل برای کسانی که بودجه زیادی را برای عکاسی منظره کنار گذاشته‌اند، دوربین 12 WA RoseWood به همراه بک IQ3 فیزوان و لنز ۳۵ میلی‌متری Alpagon رودن‌اشتوک است.

گزینه بعدی دوربین قطع متوسط Pentax 645z است که بر خلاف خیلی از دوربین‌های قطع متوسط دیگر به لطف مقام بودن در برابر نفوذ رطوبت و گردوغبار برای عکاسی از خارج از استودیو نیز کاملاً مناسب است. این دوربین در مقایسه با دیگر دوربین‌های هم‌رده از سایز کمی برخوردار است و به یک لنز CMOS ۵۱.۴ مگاپیکسلی با ابعاد ۴۳.۸×۳۲.۸ سانتی‌متر مجهز است. سنسور این دوربین دارای فیلتر‌های Low Pass و Anti-aliasing نیست و قادر است تصاویر را با عمق بیت ۱۴ و در فرمت‌های PEF و DNG ذخیره کند.

اگر به دنبال دوربین کوچک‌تری هستید که رزولوشن و وضوحی نزدیک به یک دوربین مدیوم‌فرمت ارائه دهد و از ابعاد کمتری برخوردار باشد، می‌توان دو دوربین EOS 5Ds R کانن و آخرین محصول نیکون، D850 را انتخاب کرد.

EOS 5Ds R بر خلاف سری دوربین‌های 5D از رزولوشنی معادل 50.2 مگاپیکسل برخوردار است و به لطف برخوردار از سیستم کنترل لرزش آینه و امکان کنترل زمان تأخیر (Lag) شاتر، لرزش دوربین را به حداقل میزان خود رسانده است. به علاوه قابلیت به اسم low-pass filter outcome termination به کار رفته که اثر منفی این فیلتر را در کاهش وضوح عکس، تقریباً به صفر رسانده است.

اولین سنسور ۴۵.۷ مگاپیکسلی نیکون، آن‌ هم از نوع CMOS BSI بر روی دوربین D850 نصب شده است. سنسوری که برای ثبت تصاویر در نور کم طراحی شده است.گرچه میزان حداکثر ایزوی قابل‌دسترس در این دوربین بالاست اما وجود این فناوری تصویربرداری با ایزوی پایین‌تر و درنتیجه دست‌یابی به تصویری با نویزی کمتر را ممکن می‌سازد، ضمن اینکه میزان حداقل ایزوی در دسترس برای این دوربین نیز رقم مناسبی است. از طرف دیگر فیلتر پایین گذر نیز از روی این سنسور حذف شده تا تصویری با وضوح بالاتری ثبت شود. در این دوربین نیز مثل D810 از تکنولوژی شاتر الکترونیکی پرده‌ای استفاده شده و می‌توان با قفل کردن آینه دوربین، بدون لرزش دوربین، عکس را ثبت کرد.

در میان دوربین‌های بدون آینه و در مقایسه با دوربین‌های DSLR دوربین‌هایی معدودی برای عکاسی منظره مناسب هستند. دوربین A7R II و مدل جدید‌تر آن A7 III با برخورداری از حسگر سی‌ماس ۴۲.۵ مگاپیکسلی، لرزشگیر دیجیتالی ۵ محوره و سیستم حذف نویز BI یکی از قوی‌ترین دوربین‌های فول‌فریم چه در عکاسی منظره و چه در ژانر‌های دیگر عکاسی به حساب می‌آید.

در قسمت بعدی این مطلب به بررسی بهترین دوبین‌های آنالوگ و ویوکمراها برای عکاسی منظره خواهیم پرداخت.

عکاسان نجومی به قطاری از نرم افزارها برای رسیدن به نتایج مطلوب کارشان نیاز دارند. برای ساختن عکس‌هایی از رد ستارگان نرم افزار خاص خودش، برای روی هم انداختن عکس‌هایی که به روش قلم دوش تهیه شده و یا عکس‌هایی از اعماق آسمان نرم افزاری دیگر، و برای ویرایش خروجی این نرم افزارها به فتوشاپ. حال چه لزومی دارد که عنوان جدیدی به این لیست نرم افزارها اضافه کنیم؟

اولین باری که احساس کردم نیاز به نرم افزاری برای مدیریت عکس­هایم دارم در راه بازگشت از سفری طولانی به شمال غرب ایران بود. با دوستی عکاس و دوستی آشنا به آی تی درباره چگونگی مدیریت این حجم عظیم از عکس‌های گرفته شده در خلال سفر بحث می‌کردیم. به دوستان می‌گفتم که باید نرم افزاری باشد که بتواند عکس‌ها را برچسب بزند که هر موقع احتیاج به عکسی بود بتوان با جستجوی آن برچسب عکس را برایتان حاضر کند، بدون اینکه بخواهید خودتان عکس‌ها را در پوشه‌های جداگانه ذخیره کنید. فقط تصور کنید عکس‌های یک سفر مثلاً به استان زنجان را دسته بندی کنید. عکس‌هایی که از طبیعت گرفته شده را در یک پوشه باید قرار دهید، عکس‌های نجومی را در یک پوشه، عکس‌های بناهای تاریخی را در یک پوشه دیگر و …

حال مشکلی که پیش می‌آید این است که عکس‌هایی که به طور مثال مشخصه‌های طبیعت و بنای تاریخی را با هم دارند را چه کنیم؟ آیا برای آن‌ها هم پوشه‌های جداگانه تهیه کنیم؟ عکس‌های نجومی از بناهای تاریخی زنجان را نباید در پوشه‌ای که عکس‌های نجومی از ایران را در آنجا دسته بندی کرده‌اید قرار داد؟ این حجم عکس احتیاج به چه مقدار فضای ذخیره سازی نیاز خواهد داشت؟

سازنده نرم افزار آشنای فتوشاپ، در سال 2006 این مشکلات را برای عکاسان با معرفی نرم افزار لایت روم حل کرد.

لایت روم چیست؟

لایت روم یک نرم افزار ویرایش و مدیریت عکس مبتنی بر پایگاه داده است. این عنوان «پایگاه داده» یعنی همان چیزی که شما را از دسته بندی جداگانه عکس‌ها معاف می‌کند. یعنی دسته بندی بر حسب اطلاعاتی که بر روی عکس‌ها ذخیره شده و یا شما مشخص کرده‌اید. بیش از 90 درصد ویرایش‌های فتوشاپ را در لایت روم هم می‌توان انجام داد. در محیط یکپارچه این نرم افزار می‌توانید عکس‌ها را وارد کامپیوتر کنید، با عناوین مختلف برچسب بزنید و دسته بندی کنید بدون اینکه نیاز به ایجاد کپی جدید در پوشه‌ای جداگانه داشته باشید. در همان محیط ویرایش‌های اولیه و اصلی را ایجاد کنید. خروجی JPG برای چاپ بگیرید و …

و حسن بزرگ این نرم افزار برای کاربران ویندوز نمایش بی واسطه تصاویر خام ( RAW برای دوربین‌های کنون و NEF برای دوربین‌های نیکون) در محیط نرم افزار در پوشه‌هایی است که آن‌ها را قرار داده‌اید. همان‌طور که می‌دانید، محیط ویندوز توانایی نمایش تصاویر خام را ندارد و برای دیدن آن‌ها باید از افزونه­ی (Camera Raw reader) در محیط فتوشاپ استفاده می‌کردید، و برای اینکه فایل خام مورد تغییر قرار نگیرد، باید یک خروجی JPG از آن می‌گرفتید و ویرایش‌های نهایی را بر روی آن اعمال می‌کردید. قبل از آشنائی با لایت روم، من برای اینکه بدانم فایل‌های خامی که در پوشه‌های مختلف دارم شامل چه عکس‌هایی است از هر کدام از فایل‌های خام یک خروجی JPG با اندازه کوچک در کنار آن ذخیره می‌کردم. همه­ی این مشکلات در نرم افزار لایت روم حل شده است و افزون بر آن، با استفاده از لایت روم و در محیط یکپارچه‌ی آن، دیگر احتیاجی به جابه‌جایی بین پنجره‌های مختلف از ویندوز به فتوشاپ و بلعکس نخواهید داشت. بخش زیادی از کارهایی که (بیش از 90 درصد) قبلاً با ترکیبی از ویندوز و فتوشاپ انجام می‌دادید، از قبیل وارد عکس‌ها از کارت حافظه به کامپیوتر، پوشه بندی، ویرایش و … در محیط لایت روم انجام پذیر است.

بخش‌های مختلف نرم افزار

به هنگام ورود به نرم افزار اگر با محیط آن آشنا نباشید کمی گیج کننده به نظر می‌رسد. اما کافی است که به محیط آن عادت کنید و با توانایی‌های فوق‌العاده آن خو بگیرید. در این صورت دیگر کامپیوتر خود را بدون لایت روم نخواهید گذاشت. در محیط نرم افزار نوار ابزاری شامل 7 عنوان (در آخرین نسخه نرم افزار به نام لایت روم 5) وجود دارد که به ترتیب به نام‌های: Library و Develop و Map و Book و Slide Show و Print و Web هستند.

در بخش Library اطلاعات مربوط به محل قرار گیری عکس را در سمت چپ، خود تصویر به همراه گزینه‌هایی برای چگونگی نمایش و برچسب زدن و … را در پنجره وسط، و در ستون سمت راست، گزینه‌هایی برای نمایش هیستوگرام (برای اینکه دقیقاً بدانید چه مقدار از پیکسل‌های تصویر شما در کدام نواحی قرار گرفته‌اند) ویرایش سریع، کلید واژه‌هایی که بتوانید عکس‌ها را بر اساس آن دسته بندی کنید، کلید واژه‌ای را خودتان اضافه کنید (به طور مثال، عکس‌های اعماق آسمان)، بخش متا دیتا Meta Data برای اینکه عکس‌ها را بر حسب نوع فرمت و یا اطلاعات اگزیف و … جستجو و طبقه بندی کنید.

دقت کنید که برای کسانی که حجم زیادی عکس بر روی کامپیوتر خود دارند و حال می‌خواهند از نرم افزار لایت روم استفاده کنند و یا عکسی را از طریق ویندوز وارد پوشه­های سیستم خود کرده­اند و حال می‌خواهند در محیط نرم افزار آن‌را دسته بندی کنند و ویرایش کنند نرم افزار به طور پیش فرض عکس‌های موجود در کامپیوتر شما را نمایش نمی‌دهد و برای اینکه بتواند عکس‌های شما را نمایش دهد باید از گزینه­ی ایمپورت Import استفاده کنید. یعنی هر فولدر را به همراه ساب فولدرها باید ایمپورت کنید که نرم افزار آن‌را در ستون سمت چپ نمایش دهد. اما اگر از ابتدا که می‌خواهید عکس‌ها را وارد کامپیوتر کنید از لایت روم استفاده کنید دیگر مشکلی نخواهید داشت و از همان ابتدا در لایت روم مسیر ذخیره سازی را می‌توانید مشخص کنید، با کلید واژه‌هایی که می‌خواهید برچسب بزنید و …

در ستون سمت چپ، در زیر پنجره‌ی نمایش در اندازه کوچک، به غیر از محل قرار گیری عکس‌ها که با نام فولدر مشخص شده گزینه‌های دیگری هم وجود دارد که به نام‌های کالکشن Collection و کاتالوگ Catalog و سرویس اشتراک گذاری Publish services نام‌گذاری شده‌اند و هر کدام هم شامل The same could be loyal in a best-data-recovery.com liberation attention – dust, contaminants, atmosphere moisture, and high temperatures can all diverge a aspect of a tough expostulate that’s being repaired. گزینه‌ای مختلفی هستند. در بخش کاتالوگ می‌توانید عکس‌هایتان را تحت عنوان یک کاتالوگ ذخیره کنید، online casino در بخش کالکشن می‌توانید عکس‌ها را در کالکشن هایی با عنوان‌های پیش فرض و یا عنوان‌های پیشنهادی خودتان دسته بندی کنید بدون اینکه نیاز داشته باشید کپی جدیدی را از عکس تهیه کنید. بخش آخر هم سرویس casino online اشتراک گذاری Publish services نام دارد که کشف ویژگی‌های آن به عهده علاقه‌مندان.

در بخش Develop تقریباً تمام ویرایش‌هایی را که در فتوشاپ و یا افزونه­ی Camera tender reader می توانستید انجام دهید قرار گرفته است. فایل‌های خام خود را در اینجا به راحتی می‌توانید ویرایش کنید. برای کسی که با نرم افزار فتوشاپ آشنائی دارد کار کردن در این محیط آسان خواهد بود. هم چنین در این بخش و در سمت چپ نرم افزار در زیر پنجره­ی نمایش عکس به صورت کوچک ستونی وجود دارد که History نام دارد و مراحل ویرایش را از آغاز تا انتها به شما نمایش می‌دهد. همچنین گزینه­ی دیگری به نام Presets وجود دارد که لیستی متنوع از انواع ویرایش‌ها را به طور casino online پیش فرض در اختیار شما می­گذارد. از ویرایش مختلف در حالت سیاه و سفید تا ویرایش مختلف به سبک دوربین‌های ویدئویی.

در بخش Map نقشه‌ای دارید از مکان‌هایی که عکاسی کرده‌اید. ویژگی جالبی است برای کسانی که اهل سفر هستند. می­توانید موقعیت مکان‌هایی را که عکاسی کرده­اید بر روی نقشه مشخص کنید و یا عکس­هایتان را در روی نقشه به نمایش بگذارید. می‌توانید بر حسب مکان عکاسی و از روی نقشه عکس­هایتان را مشخص و دسته بندی کنید. از این online casino’s ویژگی به طور مثال می‌توان برای نمایش تفاوت نمای آسمان در دو منطقه خاص جغرافیایی به علاقه‌مندان به نجوم استفاده کرد؛ و nbso یا هر از گاهی نگاهی به نقاطی که روی نقشه مشخص است بیندازید online casino canada و در یک پنجره ببینید «چه سفرها کرده‌اید».

در بخش Book می‌توانید یک کتاب با عکس­های خود طراحی کنید بدون اینکه نیاز به کمک کسی داشته باشید. فقط قبل از آن باید ناشری پیدا کرده باشید که حاضر باشد کتاب عکس شما را چاپ کند.

در بخش Slide uncover می‌توانید یک اسلاید شو از عکس­های خودتان تهیه کنید بدون اینکه بخواهید با نرم افزارهایی مثل پریمیر Premier یا پاور پوینت Power indicate سر و کله بزنید. می‌توانید بر روی اسلایدشو خودتان موزیک بگذارید، طراحی خاص خودتان را داشته باشید. خروجی پی دی اف و یا ویدئو با فرمت Mpeg4 از اسلاید شو خودتان تهیه کنید و …

در بخش Print می‌توانید برای چاپ عکس از فایل‌های خودتان ویژگی‌های خاصی را تعریف کنید. لبه­های چاپ را مشخص کنید. ویژگی­های چاپگر خودتان را برای چاپ تغییر دهید و. .

بخش Web هم برای کسانی که وب‌سایت یا وبلاگ دارند شاهکار به حساب می‌آید. می‌توانید عکس‌هایتان را در صفحه‌هایی در فرمت های اچ تی ام ال Html فلش Flash برای نمایش در وب‌سایت خود آماده کنید.

ویژگی‌های لایت روم

کسانی که این نرم افزار را برای استفاده عکاسان طرح ریزی کرده‌اند، قطعاً تمام تلاششان را کرده‌اند که ویژگی‌های خاص و منحصر به فردی را در آن بگنجانند. بخش‌هایی که در بالا به آن اشاره شد، ویژگی جستجوی عکس‌ها بر حسب کلیدواژه‌ها و یا جستجو بر حسب اطلاعات ضبط شده در اگزیف Exif عکس، حالت‌های پیش فرض بسیار زیاد در موقع ویرایش، قابلیت ذخیره سازی یک ویرایش که توسط شما انجام شده است در میان حالت‌های پیش فرض، ایجاد کپی مجازی از عکس و اعمال ویرایش بر روی آن، نمایش عکس‌ها در یک پنجره در کنار هم برای مقایسه، قابلیت دسته بندی عکس‌های مشابه هم که به صورت یک دسته عکس نمایش داده شود.

یک ویژگی بسیار جالب و هوشمندانه در این نرم افزار را هنگامی مشاهده خواهید کرد و کارت حافظه­ی دوربین خود را به کامپیوتر وصل کرده و قصد کپی کردن عکس‌ها بر روی حافظه­ی کامپیوتر خود را دارید. می‌توانید تنظیمات پیش فرض نرم افزار را جوری تغییر دهید که به هنگامی که کارت حافظه به کامپیوتر وصل می‌شود نرم افزار لایت روم باز شده و صفحه­ی مربوط به وارد کردن عکس­ها به کامپیوتر باز شود. طی سه مرحله­ی بسیار ساده که در زیر توضیح داده شده است این عمل انجام می‌گیرد:

1. تعیین منبع عکس‌های ورودی (که می‌تواند از یکی از پوشه‌های موجود در کامپیوتر یا کارت حافظه­ی دوربین باشد).
2. تعیین نوع اضافه کردن عکس‌ها که شامل کپی یا اضافه کردن به صورت نگاتیو دیجیتال و یا منتقل کردن به صورت کامل از روی کارت حافظه است.
3. تعیین محل اضافه شدن عکس‌ها در کامپیوتر و همچنین کاتالوگی که عکس­ها در آن قرار می‌گیرد.

نکته­ی جالب توجه در این مرحله این است که اگر قبلاً بر روی کارت حافظه­ی شما عکس­هایی وجود داشته که شما آن‌ها را وارد کامپیوتر کرده باشید نرم افزار به طور خودکار تشخیص داده و با تیک زدن عکس‌های جدید به شما کمک بسیاری می‌کند که از دوباره وارد کردن و کپی کردن آن‌ها بر روی کامپیوتر خود جلوگیری کنید. آن‌هایی که با فرمت خام عکاسی می‌کنند قدر این ویژگی را به طور قطع به خوبی در می‌کنند.

دقت کنید که هر تغییری که از طریق لایت روم در محل قرارگیری عکس‌ها در کامپیوتر خود می‌دهید بلافاصله در کامپیوتر شما اعمال شده و احتیاجی به جابه‌جایی مداوم بین پنجره‌های لایت روم و ویندوز نخواهید داشت. این روند به صورت معکوس هم برقرار است. یعنی اگر تغییری در محل قرارگیری عکس‌ها در ویندوز انجام بدهید، لایت روم آن‌را شناسایی کرده و آن پوشه در لایت روم به صورت چراغ خاموش برای شما نمایش داده خواهد شد و هیچ گونه تغییری را در آن نمی‌توانید انجام دهید و با پیغام عدم توانایی نرم افزار در پیدا کردن پوشه مواجه خواهید شد. مگر اینکه مجدداً پوشه­ی تغییر مکان داده شده از طریق ویندوز را در لایت روم ایمپورت Import کنید. در انتهای این مطلب هم برای اینکه در حین کار با این ویژگی، به طور ناخواسته سبب از بین رفتن عکس­های خود نشوید توصیه‌هایی شده است.

یک ویژگی منحصر به فرد دیگر هم دیدن فضاهای ذخیره سازی دیگر به صورت آفلاین است. به طور مثال، بعد از Import هارد اکسترنال خود می‌توانید آن‌را از کامپیوتر جدا کنید، ولی همیشه محتویات آن‌را در لایت روم می‌توانید بررسی کنید و در مقابل چشمانتان باشد، البته قطعاً توانایی ویرایش یا جا بجا کردن محل ذخیره سازی را نخواهید داشت و چراغ مربوط به هارد اکسترنال خاموش خواهد بود که بدین معنی است که اتصال برقرار نیست. جالب نیست اگر بتوانید تمام محتویات چندین هارددیسک را بدون نیاز به جابه‌جایی بین پوشه‌های مختلف و پنجره‌های بی شمار ویندوز ببینید؟

 حالت‌های مختلف و بسیار زیاد دیگری هم وجود دارد که قطعاً نمی‌توان در چند صفحه تمام آن‌ها را معرفی کرد. فقط 2 توصیه به کسانی که می‌خواهند از این نرم افزار استفاده کنند:

1. ساعت‌ها فیلم آموزشی به صورت آماده در بازار یا در وب سایت شرکت ادوبی Adobe سازنده این نرم افزار، و یا در جای جای اینترنت موجود است که می‌توانید آن‌ها را دیده و تکنیک‌های بی‌شمار استفاده از لایت روم را در کم‌ترین زمان و بدون نیاز به سعی و خطاهای زیاد از آن‌ها یاد بگیرید.
2. ابتدا در یک پوشه­ی خالی بخشی از عکس­های خود را کپی کنید و تمام مطالبی را که یاد گرفته‌اید و یا احتیاج به سعی و خطا دارد در آن تمرین کنید. مبادا در حین آموزش به اشتباه باعث از بین رفتن یا پاک شدن عکس­های ارزشمند خود شوید.

در انتها باید این نکته را گوشزد کنم که وجود لایت روم سبب بی نیازی شما از فتوشاپ نخواهد شد. چرا که به طور مثال برای تغییر سایز و حجم عکس خود و یا اعمال بعضی فیلترها، چسباندن عکس­ها به هم برای ساخت تصاویر پانوراما و بعضی ویرایش‌های خاص شما به نرم افزار مادر لایت روم یعنی فتوشاپ احتیاج خواهید داشت، ولی توانایی لایت روم در طبقه بندی عکس‌ها قابلیت بی نظیری است که شما را از سردرگمی در پوشه‌های مختلف نجات خواهد داد.

این مقاله در شماره‌ی 230 مجله نجوم چاپ شده است. بازنشر آن با اجازه نویسنده مقاله صورت می‌گیرد.

در چند سال اخیر شاهد ورود فناوری‌های مختلف اعم از بلوتوث، وای‌فای، NFC و … به بسیاری از دیوایس‌ها هستیم. به عبارتی دیگر وجود این فناوری‌ها در اکثر گجت‌ها و دیوایس‌هایی که خریداری می‌کنیم به یکی از ملزومات بدل شده است. با اینکه این دگرگونی را در صنعت تصویربرداری با سرعت کمتری شاهد هستیم، با این وجود کم نیستند دوربین‌های عکاسی و فیلم‌برداری که به این فناوری‌های کاربردی مجهز گردیده‌اند.

وجود فناوری وای‌فای در دوربین‌های عکاسی می‌تواند امکاناتی را برای کاربران فراهم آورد که بدون شک بسیاری از آن‌ها بدون بهره‌گیری از این تکنولوژی هرگز میسر نمی‌گردید. در این مطلب قصد داریم به یکی از کاربردهای وای‌فای در دوربین‌های کانن اشاره کنیم. اینکه چطور با کمک وای‌فای و یکی از بهترین اپلیکیشن‌های موبایلی کانن می‌توان از روی گوشی موبایل خود، کنترل کاملی بر روی دوربین و تنظیمات آن داشت.

قدم اول: سازگاری اپلیکیشن با دوربین و گوشی موبایل

اپلیکیشن اشاره شده Canon Camera Connect نام دارد. برای برخورداری از قابلیت‌های این اپلیکیشن تنها کافی‌ست تا آن را بر روی گوشی موبایل خود نصب کرده و از طریق وای‌فای، ارتباط میان گوشی و دوربین خود را برقرار کنید. خوشبختانه این اپلیکیشن رایگان برای دو پلتفرم موبایلی محبوب یعنی اندروید و Ios دسترس است و می‌توان آن را از فروشگاه App Store و Google Play دانلود کرد. البته برای آنکه مطمئن شوید امکان نصب Canon Camera Connect بر روی گوشی یا تبلت شما وجود دارد، بهتر است از آدرس زیر بررسی کنید که نسخه اندروید یا Ios گوشی یا تبلت شما با این اپلیکیشن سازگار است یا خیر. همچنین اپلیکیشن فوق تنها برای تعداد محدودی از دوربین‌های کانن قابل استفاده است. پس حتماً به آدرس زیر مراجعه کرده و از سازگاری دوربین خود با اپلیکیشن اطمینان حاصل کنید.

دوربین و گوشی‌های سازگار با اپلیکیشن Canon Camera Connect

اگر گوشی و دوربین شما با اپلیکیشن Canon Camera Connect سازگار است آنگاه به قدم دوم مراجعه کنید.

قدم دوم: فعال کردن وای‌فای دوربین

روش فعال کردن وای‌فای به نوع دوربین بستگی دارد ولی در کل با فعال کردن آن، دوربین خود را به یک وای‌فای هات‌اسپات تبدیل می‌کنید که گوشی شما برای برقراری ارتباط با آن لازم است به وای‌فای دوربین کانکت شود. پس از اینکه این ارتباط برقرار شد قادر خواهید بود از طریق اپلیکیشن و از روی گوشی موبایل یا تبلت خود بسیاری از تنظیمات را کنترل کنید.

قدم سوم: آشنایی با رابط کاربری اپلیکیشن Canon Camera Connect

پس از آنکه گوشی و دوربین را از طریق وای‌فای به یکدیگر متصل نمودید اپلیکیشن را از روی گوشی اجرا کنید. محیط برنامه کاملاً ساده و مینیمال است و برای کار کردن با آن دچار سردرگمی نخواهید شد. از طریق سه منوی بزرگ که در وسط کادر قرار دارد می‌توان همه عکس‌های موجود بر روی حافظه دوربین را مشاهده نمود و یا از راه دور توسط گوشی خود عکاسی کنید. همچنین می‌توان تنظیمات دوربین را از طریق منوی سوم انجام داد. هر کدام از سه منو که به اختصار در مورد کارایی ‌آن‌ها صحبت کردیم می‌توانند امکانات متعددی را برایتان فراهم کنند که با کمی کنکاش در محیط برنامه می‌توان به درک کاملی از آن‌ رسید.

بد نیست اشاره کنیم که این اپلیکیشن کانن قادر است سایر عکس‌های JPEG موجود بر روی حافظه دوربین که با سایر دوربین‌ها به ثبت رسیده را نیز نمایش داده و به حافظه گوشی یا تبلت انتقال دهد.

هفته آینده کنفرانس اپل در اپل‌پارک برگزار خواهد شد و احتمالاً باید منتظر خبر‌های جذابی از این کمپانی باشیم. در این کنفرانس علاوه بر معرفی نسل جدید آیفون، iOS 11 نیز معرفی خواهد شد. iOS11 نسبت به نمونه قبلی خود تغییرات و پیشرفت‌های زیادی در بخش‌های مختلف خواهد داشت. در بخش اپلیکیشن Photos اپل، سه قابلیت جذاب در بخش ادایت عکس‌های لایو اضافه شده است. سه افکت جذاب Loop، Bounce و Long Exposure به گزینه‌های ادیت عکس افزوده شده که در ادامه به چگونگی استفاده از آن‌ها خواهیم پرداخت. البته باید توجه داشت که هر چه در ادامه به آن اشاره می‌شود بر روی نسخه بتای iOS11 انجام شده و ممکن است تغییرات کوچکی نسبت به نسخه اصلی آن وجود داشته باشد.

تبدیل عکس لایو به یک عکس لانگ اکسپوژر

چگونه افکت‌‌ها را به عکس‌ Live اضافه کنیم

برای اضافه کردن یکی از این سه افکت جدید اول باید توجه داشت که هنگام عکاسی حالت Live روشن باشد. عکس‌های لایو را می‌توان با آیپد و آیفون‌های مختلف اپل از iPhone 6s به بعد ثبت کرد. بر روی هر عکس لایوی جدا از اینکه قبل از عرضه iOS 11 گرفته شده یا نه و یا اینکه با چه آیفونی گرفته شده می‌توان این سه افکت جدید را اضافه کرد.

زمانی که عکس لایوی دارید و می‌خواهد یک افکت را به آن اضافه کنید از اپلیکیشن Photos عکس موردنظر خود را باز کنید. در این قسمت یک بخش جدید به نام Effects اضافه شده که شامل این سه افکت جدید می‌باشد. می‌توان با انتخاب هرکدام از این گزینه‌ها افکت‌های جدید را به عکس اضافه کرد و یا به انتخاب Live عکس را به حالت اول خود برگرداند.

البته باید توجه داشت که اضافه کردن هر کدام از این افکت‌ها با عکس کراپ شدن عکس می‌شود و هنگام عکس‌ گرفتن باید توجه داشت که چیز با اهمیتی در کناره‌های کادر قرار نگرفته باشد.

تقریبا هر عکاس فشن یا عکس پرتره‌ای در استودیوی خود یک بیوتی دیش دارد یا حداقل باید داشته باشد. این شکل دهنده از لحاظ کیفیت نوری بین سافت‌باکس و کاسه‌های استاندارد ایجاد می‌کند که نوری ایده‌ال برای نورپردازی پرتره به حساب می‌آید.

بیوتی‌دیش‌ها معمولا طراحی متفاوتی با دیگر شکل دهنده‌ها دارند. بیوتی‌دیش‌های فلز از یک کاسه رفلکتور با فرم سهمی تشکیل شده و یک صفحه فلزی مقابل دهانه فلاش قرار دارد تا از مرکز به سمت کنار‌ها تفاوت زیادی از لحاظ روشنایی یا همان هات‌اسپات وجود نداشته  و نوری یکنواخت با کنتراست کم تشکیل شود. بنابراین در صورت استفاده از بیوتی‌دیش نوری متمرکز‌تر از نور سافت‌باکس و نرم‌تر نور کاسه استاندارد خواهیم داشت. به لطف این کیفیت نور گذر از روشنایی به سایه در سوژه خیلی نرم می‌باشد ولی از طرفی نیز نور آن قدر نیز نرم یا سافت نیست که جزئیات با یک نواختی و بدون تاکید روشن شوند. نکته ای که قبل از خرید بیوتی دیش باید به آن توجه کنید، رنگ جداره داخلی بیوتی دیش است. معمولا بیوتی‌دیش‌ها در دو رنگ سفید و نقره‌ای عرضه می‌شوند. بیوتی دیش‌هایی با جداره داخلی سفید رنگ نور سافت‌تری را تشکیل می‌دهد و متقابلا بیوتی دیش‌های نقره‌ای نور را کنتراست بیشتری بازتاب می‌دهند. تمامی این ویژگی‌ها باعث شده که بیوتی‌دیش‌ها یکی از محبوب‌ترین شکل‌دهنده‌های نوی در میان عکاسان پرتره و فشن به حساب بیاید.

بررسی که در بالا انجام شد، تنها مروری بر این بود که بیوتی دیش چیست و چه تاثیری بر نورپردازی دارد. برای آشانی بیشتر با این حالت دهنده نوری و استفاده بهینه از آن باید تا حدودی بر اصول نورپردازی و لوازم جانبی این ابزار نیز تسلط پیدا کرد. یکی از مسایلی که در استفاده از بیوتی‌دیش یا هر شکل‌دهنده‌ دیگری باید به توجه داشت، فاصله نور نسبت به سوژه است. با عقب بردن یا جلو آرودن نور نسبت به سوژه می‌توان متوجه تغییر در کیفیت نور‌پردازی شد. با قرار دادن نور در موقعیتی نزدیک‌تر نسبت به سوزه نور نرم‌تری خواهیم داشت و روشنایی از مرکز به حاشیه‌ها با افت کمتری تغییر می‌کند. در این حالت شاهد نوری تقریبا مشابه با کیفیت نور سافت باکس با حاشیه‌ سایه‌های نرم ولی با کنتراست بیشتر خواهیم بود.  در طرف مقابل با بیشتر کردن فاصله نور بیوتی دیش نسبت به سوژه، نور هارد‌تری با حاشیه سایه‌های تیز‌تر خواهیم داشت. با این تفاسیر با توجه به سوزه و سبک نورپردازی‌ای که در نظر دارید، منبع نور باید در مناسب‌ترین موقعیت خود نسبت به سوژه قرار گیرد. با روشن نگه داشتن نور مدلینگ و عقب یا جلو بردن فلاش می‌توان تغییر کیفیت نور را بر روی سوژه مشاهده کنید.

معمولا برای کنترل بیشتر بر فرم نور، از لوازم جانبی‌ای مثل گرید و دیفیوزر در کنار بیوتی دیش، استفاده می‌شود. گرید بر روی بیوتی دیش مانند هر شکل‌دهنده دیگری، زاویه بخش نور را کمتر کرده و تابش نور را متمرکز تر می‌کند. بنابراین برای رسیدن به نوری با کنتراست بیشتر و زاویه تابش محدود‌تر می‌توان از آن استفاده کرد. هر چند که بیوتی دیش خودش نور را به میزان مناسبی متمرکز می‌کند و می‌توان کنترل مناسبی را بر روی تابش نور داشت، ولی برای رسیدن به نوری با زاویه تابش کم‌تر،  محدود‌‌ه‌ای کوچک‌تر با سایه‌های تیز‌تر استفاده از گرید الزامی است. در طرف مقابل پرده دیفیوزر بیوتی دیش که معمولا به صورت کشی به دهانه آن متصل می‌شود نور را بخش تر کرده و نوری مشابه سافت باکس ارایه می‌دهد، با این تفاوت که در این حالت در هات اسپات یا محدوده روشنایی مرکزی خبری نیست. فرم دایره‌ای بیوتی‌دیش‌ها باعث می‌شود تا کچ‌لایتی(شکل بازتاب منبع نور بر روی سطوح براق) دایره‌ای داشته باشیم که در عکاسی پرتره بسیار مطلوب است. نکنه دیگر در مورد بیوتی دیش‌ها این است که برخی از آن‌ها  از قابلیت تعویض صفحه مرکزی برخوردار هستند و می‌توان برای تغییر کیفیت نور صفحه‌هایی با رنگ‌‌های مختلف را در مرگز بیوتی دیش قرار داد. ( برای رسیدن به نوری گرم‌تر از صفحه طلایی رنگ، برای تولید نوری با کیفیت نرم‌تر از سفحه سفید و برای رسیدن به نوری با هات اسپات می‌توان از صفحه شفاف استفاده کرد. این نوع بیوتی‌دیش‌ها توسط یک یا دو تا از تولید کننده‌های اروپایی تا به حال تولید شده‌اند.)

بیوتی دیش‌ها معمولا از فلز ساخته می شوند تا در برابر حرارت لامپ مدلینگ از مقاومت بالایی برخوردار باشد. ولی مدل‌های پرتابلی نیز توسط کمپانی مختلف تولید شده از جنس فابریک ساخته شدند و قابلیت جمع شدن دارند. ابن بیوتی دیش‌ ها در نورپزدازی‌های خارج از استودیو گزینه مناسب‌تری هستند و راحت‌تر می‌توان آن‌ها را در کیف قرار داد و با خود به همراه داشت.

مطلب بالا توضیحی اجمالی در مورد بیوتی دیش ها بود که امیدواریم به کمکتان آمده باشد و بعد از مطالعه آن بتوانید با تسلطی بیشتری با این شکل‌دهنده‌ها کار کنید. اگر در مورد بیوتی دیش ها و مدل‌های مختلف آن سوالی دارید، در بخش نظر‌ها با ما در میان بگذارید.

ممکن است شما جزو کسانی باشید که بخواهید وارد سطح و روش دیگری برای عکاسی از اشیاء، اجسام و یا کالاهای تولیدی شوید اما هنوز نتوانسته باشید تصمیم بگیرید که ارزش دارد برای کار خود یک خیمه‌ی نور تهیه کنید یا نه!  مسئله‌ی نورپردازی می‌تواند گیج‌کننده باشد مخصوصاً زمانی که بخواهید برای کارتان از نوری طبیعی و یکنواخت بهره ببرید. این انگیزه شاید اولین تلاش شما را برای خرید یک خیمه نور شکل دهد به این خاطر که این وسیله در نگاه اول ممکن است ساده‌ترین راه‌حل برای گرفتن عکس‌های دلخواهتان به نظر برسد.

اما اول باید دید که اصلاً یک خیمه نور چیست؟! در ادامه سعی داریم با با یک توضیح کلی عملکرد خیمه‌ نور، مزایا و معایب این ابزار نورپردازی را بررسی کنیم:

خیمه نور اساساً یک مکعب چهاروجهی با یک پوشش پارچه‌ای سفید نازک و نرم است که فضای داخلیش را محیطی با نور بسیار نرم و ملایم تشکیل داده است و یک‌طرف آن برای جاسازی دوربین باز گذاشته ‌شده است. این خیمه‌ها در سایزهای متنوعی عرضه‌ می‌شوند که یک مدل استاندارد از بین آن‌ها حدود 60 تا 120 سانتی‌متر عرض دارد. به ‌عنوان ‌مثال این نمونه‌ای که عکاس در داخل آن هستم 4 فوت (حدود ۱.۵ متر) عرض دارد.

همان‌طور که در بالا گفتیم، عکاسان بیشتر به این دلیل که دنبال یک نورپردازی ساده و بی‌دردسر هستند، کارشان به استفاده از خیمه‌های نور کشیده می‌شود. البته در این زمینه حق با آن‌هاست زیرا خیمه‌های نور وسیله‌ی بسیار خوبی برای نورپردازی هستند و شما بدون داشتن دغدغه‌ی اینکه فلاش‌ها را در اطراف سوژه در چه موقعیتی قرار دهید به نور نسبتاً مناسبی برای عکاسی از شئ موردنظرتان دست ‌خواهید یافت. وقتی بخواهید با استفاده از یک نور ملایم در اتاقتان که دارای لامپ‌های کوچکی است، عکاسی کنید بکار بردن یکخیمه نور می‌تواند نقاط پرنور را از تصویر شما حذف کند. به ‌طورکلی استفاده از یک خیمه‌ی نور باعث می‌شود همه‌چیز کمی بهتر و ساده‌تر به نظر برسد.

یک جنبه‌ی مثبت این خیمه‌های نور انتشار نور ملایم و ایجاد یکنواختی بیشتر نور است. به همین دلیل است که خیمه‌های نور برای صاحبان کسب‌وکارهای کوچک یا عکاسان کمترجدی بسیار به کار می‌آیند زیرا معمولاً این افراد نمی‌خواهند در اطراف سوژه یا کالای خود برای عکاسی، یک نورپردازی فانتزی داشته باشند بلکه برعکس دقیقاً به دنبال عکس‌هایی هستند که بتواند تنها خود کالا را همان‌طور که هست دقیقاً نشان دهد. بیشتر عکس‌ها در فروشگاه‌های اینترنتی مانند ای بی (eBay) با استفاده از خیمه‌ی نور گرفته می‌شوند زیرا کار با عکس‌هایی که یک پس‌زمینه‌ی ساده‌ی سفید دارند بسیار آسان است. به عنوان مثال دو عکس از دوربین گوپرو گرفته شده است. در عکس اول نورپردازی با استفاده از خیمه نور صورت گرفته و در دومی فلاش رودوربینی و رفلکتور استفاده شده است.

گذشته از تفاوت‌هایی جزئی وابسته به نوع نورپردازی و پرسپکتیو، هر دو عکس بسیار مشابه هستند. البته برای به دست آوردن این میزان تشابه در دو عکس تلاش شده نورپردازی یکسانی را برای هر دوحالت انجام شود و عکسی که با استفاده از خیمه‌ی نور گرفته‌ شده (عکس اول) یک‌نواخت‌تر از آب درآمده‌ است که البته در مقایسه با عکس دوم نیز وقت کمتری صرف آن شده است. بنابراین نتیجه می‌گیریم که برای عکس‌های ساده‌ای مثل این، استفاده از خیمه‌ی نور گزینه‌‌ای منطقی به نظر می‌رسد. علاوه‌  برای افرادی مانند فروشندگان کالاهای اینترنتی که از محیط و شرایط مشابهی برای همه‌ی شات‌ها در گرفتن عکس محصولاتشان استفاده می‌کنند این روش بسیار مناسب است!

یکی از نتایج مسلم مسئله‌ی موردبحث این است که خیمه‌‌های نور دارای ضعف‌هایی هم هستند که هرچند ممکن است برای فروشندگان شرکتی مثل eBay اهمیتی نداشته باشد اما برای عکاسانی که نوآوری بخشی از کار آن‌هاست این وسیله کاربرد چندانی نخواهد داشت.

خیمه‌‌های نور مثل جعبه هستند و این یک ضعف بزرگ است! شما هر کاری را نمی‌توانید داخل یک جعبه انجام دهید. مثل این است که فضای محدودی از یک اتاق را در اختیار داشته باشید و هر چیزی که در خارج از آن اتاق اتفاق بیافتد با کار شما ارتباطی نداشته باشد و شما نتوانید از پتانسیل‌ها و مزیت‌های فضای بیرون استفاده کنید، مخصوصاً زمانی که به دنبال عملی کردن ترفندها و ایده‌های خاصتان برای پس‌زمینه‌های تصاویر خود باشید، دیگر نمی‌شود با خیمه‌ی نور راه آمد و به عبارتی خیمه‌ی نور رؤیاها و ایده‌های نویتان را بر باد می‌دهد.

اگر علاقه‌مند به گرفتن عکس‌هایی با جلوه‌های زیبا و خاص هستید باید بدانید که با استفاده از خیمه‌های نور خودتان را محدود می‌کنید. اگر بخواهیم خیلی ساده بگوییم، وقتی کار خود را به فضای کوچکی محدود کرده‌‌اید نمی‌توانید نور را آن‌طور که لازم است دست‌کاری کنید. بنابراین خیلی بهتر خواهد بود اگر به دنبال فوم‌های مخصوص، رفلکتورهای کاغذی، پروژکتورهای ارزان‌قیمت یا فلاش‌های استودیویی برای نورپردازی کارتان باشید.

در اینجا به یک نمونه‌ی اشاره ‌می‌کنیم. در این نمونه کار، یک بطری(آب‌میوه) سوژه‌ی عکاسی قرار داده شده است. هیچ چیز فانتزی در گرفتن این عکس وجود ندارد اما شما می‌توانید ببینید عکاسی از اشیاء شیشه‌ای در خیمه‌های نور اشکالاتی را در پی خواهد داشت.

در عکس اول که در خیمه‌ی نور گرفته‌شده ‌است همان‌طور که مشاهده می‌شود، بطری  ”قدیمی و کثیف” دیده ‌می‌شود و راحت می‌توان حدس زد اکثر افرادی که این دو عکس را می‌بینند، دومی را که نورپردازی آن دستی و خارج از خیمه‌ انجام‌گرفته است، ترجیح می‌دهند.

تفاوتی که در نورپردازی این دو عکس وجود دارد، این است که انعطاف و آزادی عمل بیشتر در تعیین موقعیت نورها و رفلکتورها برای عکاسی در خارج از خیمه در اختیار عکاس وجود دارد ، در حالیکه ما چنین امکانی برای یک خیمه‌ی نور در اختیار نداریم. از طرفی به این نتیجه هم می شود رسید که اکثر عکس‌هایی که از اشیاء براق مانند شیشه در داخل خیمه گرفته می شود، خوب از آب درنمی‌آیند. در کل در حین عکاسی لازم است نورها به ‌صورت بسیار دقیقی کنترل شوند که این کار در داخل یک جعبه‌ی شفاف پارچه‌ای دردسرهای زیادی به ‌همراه دارد.

به‌عنوان نتیجه‌گیری از بحث باید گفته شود که خیمه‌ی نور یک ابزار بسیار عالی برای افرادی است که می‌خواهند یک شئ را به صورتی کاملاً ساده نمایش بدهند و به دنبال نورپردازی ثابتی برای سوژه‌های خود هستند. همان‌طور که گفته شد برای استفاده‌ی عکاسی در کار فروشندگان آنلاین کالاها نیز بسیار مناسب هستند اما برای عکاسانی که به دنبال ایجاد خلاقیت در عکس‌های خود هستند باید بدانیم این خیمه‌ها فقط مثل یک ویترین برای سوژه‌های ما هستند و سرعت و انعطاف‌پذیری کار ما را کمی پایین می‌آورند. بنابراین بهتر است در صورتی که مهارت و وقت کافی در اختیار دارید، از ابزارهاایی مانند چند فوم و چند دیفیوزر نیز استفاده کنید.

نوشته قبلی